اندر احوال ادیبان

«لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ وَ اللّهُ عَزِيزٌ ذو انْتِقام» مدت‌هاست دست به قلم نشده‌ام، مدت‌هاست از ت و مسائل مربوط به جامعه سخن نگفته‌ام و به عنوان یک شهروند اظهار نظر ی و اجتماعی نکرده‌ام، بیشتر با ادبیات سرگرم هستم و مشغول تدریس و تحصیل، کمی صمیمانه تر بگویم : سرم تو لاکِ خودم است. کمی صحبت دارم در مورد یکی از انسان هایی که شاید اگر نبود، ما الان نبودیم یا در شرایط خوبی نبودیم، این شخصیت حاج قاسم سلیمانی است، حاج قاسم سلیمانی جدای از شخصیت نظامی و

ادبیات ایران لذت‌ بخش‌ترین ادبیات جهان است، نه این که این حس ناشی از حس ناسیونالیستی من باشد، بلکه بسیاری از فرهیختگان غیر ایرانی نیز ادبیات فارسی را بهترین و برترین می دانند. همیشه در کلاس های درسِ ادبیاتم به دانش آموزانم گفته‌ام اشعار سعدی، حافظ و مولانا را حفظ کنند تا به عنوان یک فعالیت برایشان نمره‌ای ثبت کنم. به همه آن‌هایی که اشعار را از بر می‌کنند " بیست " می‌دهم حتی اگر تنها دو یا سه بیت از یک غزل را حفظ کرده باشند.